● بمب ◎ شعری از : گرگوری کُرسو

 ● بمب

◎ شعری بلند از : گرگوری کُرسو

○ مترجم : سروش سمیعی

                  

                  تکان دهنده ی تاریخ      ترمز زمان      تک تک شما   بمب

        عروسک گیتی   شکوه آسمان ربوده شده     نمی توانم از تو بی زار باشم

            چرا باید بی زار باشم    از صاعقه ی شیطانی     از استخوان لگن

         از کانون برآمده از یک میلیون سال قبل از میلاد    از گرز   وُ  شلاق   وُ  تبر

             منجنیق داوینچی   تبرزین کوچیز   وُ    تفنگ سرپر کیت داگر رتبن

               اسلحه ی مرگبار و افسرده ی  والرین   پوشکین   دلینجر   بوگارت

       و سن مایکلی بدون شمشیر سوخته    سن جرجی بدون نیزه وُ داودی بدون فلاخن

بمب   تو هم بی رحمی درست اندازه ی مردی که تو را آفرید  اما نه به قدر سرطان

همه از تو بی زار اند   همه ایی که نسبتاً مرده اند در تصادفات رانندگی برق گرفتگی وُ غرق شدن

          سقوط از پشت بام  صندلی الکتریکی   حمله ی قلبی   پیری وُ  پیری  وُ  وای بمب

                همه ایی که نسبتاً مرده اند با هرچیزی   بدون تو    انگشت مرگ آزادانه به سمت ما

 نشانه می رود   چه بمباران کنید چه نکنید   مرگ طولانی شده    چرا که افسردگی مطلق خودش

       را همه جا پخش کرده  من تو را می خوانم   ای بمب   بی عدالتی مرگ  کارناوال مرگ                   

          گوهر آبی مرگ    موتور این گردونه از کار می افتد    با مرگ خودش تصادف می کند

          متفاوت می شود   با کسی که     سراسیمه از نردبان یعقوب بالا می رود

     کسی که آخر سقوط می کند به مرگ   با نیش کبرایی که در کار نیست   با گوشت فاسد خوک

بعضی در باتلاق غرق می شوند  بعضی در دریا و بعضی دیگر  در موهای پرپشت مردی در نیمه شب

وای که اینجا مرگ ها شبیه پیرزن های جادوگر آرک اسکری اند    شبیه بوریس کارلوف اند

مرگ های بی احساس  شبیه تولد- مرگ وُ مرگ های  غمزده  شبیه  رنج پیر بووری

                مرگ های بی خیال شبیه کاپیتال   مجازات   و مرگ های باشکوه شبیه سناتورها

         مرگ های باور نکردنی شبیه    هارپو  مارکس    و   دختران مُد پوش         من

        درست نمی دانم  که مرگ های بمبی هولناک چه شکلی هستند      تنها می توانم تصور کنم

مرگ دیگری    در کار نیست       مسخره است            پیش بینی یک شهر

        شهر نیویورک      جریان های سرد و بی روح    که همه جا به چشم می خورند

 زیر گذرها   وُ   پناهگاه ها    علامت ها    علامت ها و کورکورانه به جلو رفتن بشریت  

       متکبرانه  خمیدگی پاشنه ها کلاه ها   چپه شدن های پی در پی وُ از یاد بردن شانه های همدیگر

                 زن ها نمی دانند   که با سبد خریدشان        چه کارهایی        می توانند بکنند

                     ماشین های گول زنی بی خیال   و   باز هم خطر سومین ریل راه آهن

                    برادران ریتز از برنکس       جلب شده در ترن A

                  پوسترهای اسکنلی که هر وقت نگاه شان کنی لبخند می زنند

                    مرگ های جنی  ساتیرها   بمب   مرگ های بمبی

                      قمری ها آسمان استانبول را استثمار می کنند

                        قدم های پروازی جگوار

                          به زودی در مقابل مجسمه ی ابوالهول در میان بارش برف شمالی

                                   پنگوئن ها در سینک ظرفشویی شیرجه می زنند

                                         نوک  امپایر استیت‌

                     مثل تیر در یکی از مزرعه های بروکلی سیسیل فرو می رود

ایفل در باغچه های ماگنولیا به شکل C در می آید

                                    سن سوفیا اطراف سودان پوست می اندازد

                                        وای از مرگ ورزشی   بمب سرگرمی

                                       معابد دوران باستان

                                     وقف ویرانه های باشکوه شان

                                       الکترون ها  پروتون ها  نوترون ها

                                         گرد آوری گیسوان هرسپرین

قدم زدن در خلیج دردناک آرکادیا

       پیوند خوردن با سکان داران مرمری

            قدم برداشتن در آخرین آمفی تئاتر

                   با هم سرایی احساس تمام مردم تروآ

                                روی دوش کشیدن مشعل هایی که با چوب سرو می سوزند

رقابت با پرهای کلاه زنان و پرچم های تبلیغاتی

                                  و با این همه هومر را نهایت اغواگری دانستن

                                    آهای   مهمان های مبهوت حال

                                     صاحبخانه های گذشته

                                نی و ماندولین     به هم می پیوندند

                                  نجوای هات داگ  سودا  زیتون  وُ  انگور

                                لباسی باشکوه از کهکشان راه شیری به تن

                                    تعاونی کارگران اداره وُ وای دکه های خوشبختی

                                   فریاد اِتری وُ هورا کشیدن

                                  پرستاران تمام وقت هزاران میلیونی

                                     دوزخ زئوسی

                                     شرط بندی هرمس در مسابقات رانندگی

                                      اسپیت بال بودا

                                    کارت قرمز برای عیسی

                                  سومین سرقت بزرگ مارتین لوتر

                                     مرگ پلانتریوم   بمب هوشیعانا

                                       فوران گل سرخ غایی و وای بمب بهاری

                                        بیا   با لباسخواب سبز دینامیتی ات

                                         با چشمان پاک طبیعت بی مخاطره

پیش از تو گذشته چادر سیاهی به تن کرده

   بعد از تو آینده با صدای بلند سلام می کند   ای بمب

جهیدن در باد نت های شیپور پوشیده از چمن

                                         شبیه روباه در صدای مشکوک شکارچی

                                            وقتی روباهی را در میان بیشه زار می بیند

                                            محدوده ات   دنیا   حصار    جغرافیا

                                          بمب خیزان وُ زیگ زاگ سرخوشی

           ستاره ها   دسته ای زنبور در ساک دستی خوش گذرانی ات

                                  فرشته گان چسبناک در پایکوبی آزادی ات

                چرخه های درخشش باران روی نیمکت پوچ خوابگاه ات

                                            تو بر حقی وُ ناظر    تو بر حقی

                                                  و خدایان همراه تو هستند

            حرارت هوشیعانا    شکوه روابط نامشروع

           بمب   تخریب وُ انفجار وُ آتش وُ شکاف   بمب

بمب  ابدیت هدف  یک کوره ی تصادفی

توسعه ی تکثیر شدن ات  محو شدن

چینش لاشه ها وُ ستاره ها وُ گورها وُ عناصر

در کنار دوره ای موهوم

                نعش    جهان روی سه پایه   لنگ وُ انگشت در دهان

بر فراز خودش   دراز دراز    نه مرده وُ نه زنده

در چشم متشنج و مات تو

    اگزوز و توفان غول های الهی

                                             در زهدانی ملقب به تو

استفراغ بود و نبود از   از کرم های غول پیکر

بشکاف و پاره کن شکم ات را ای بمب

از شکم ات دور از تعارفات این جماعت لاشخور

پیکار ته سیگار ها وُ انگشت و کفتار پولک دوزی شده ات

در امتداد حواشی فردوس

                                                 ای بمب ای چاه بازکن موعود

خدا      برهنگی پوچ بی خیال

در زیر دروغ باریک مکاشفات یوحنای طلق دار

                 او نمی تواند سرخوشی فلوت تو را بشنود  در روز تکفیرها

   با گوش های کر وُ پر از زگیلش

پادشاهی اش      یک ابدیت مومی

شیپورهای کیپ شده     ناترومپت هایش

فرشته گان مهر و موم شده       در اختیارش

                  یک خدای رعد و برقی          یک خدای مرده

ای بمب   بمب تو مقبره ی او

             برای این که خم  شوم روی میز دانش

برای آغشتن یک طالع بین به نثر اژدهایی

              تا کمی از بمب ها وُ جنگ ها وُ بمب های مخصوص بدانم

               تا  نتوانم متنفر باشم از چیزی که برای دوست داشتن نیاز دارم

                     برای اینکه نمی توانم زندگی کنم در جهانی لب ریز از رضایت

کودکی در پارک      زنی در حال مردن روی صندلی الکتریکی

                            دسته کم          می توانم همه چیز را به تخمم بگیرم

                         هر آنچه را که می دانم وُ نمی دانم   درست مثل پنهان کردن دردهایم

تا بگویم من یک شاعرم وُ به بشریت عشق می ورزم

واژه هایم را خوب می شناسم و از رسالتی که به مردم دارم آگاهم

               ناواژه هایم نیز کمتر از این چرندیات نیستند

      تا متنوع باشم

                مردی که دروغ های بزرگ طلایی را دنبال می کند

یا شاعری که در میان جسدهای درخشان پرسه می زند

یا اینکه تصور کنم خودم را

که یک کوسه ماهی شده ام ـ خواب دندانه دار یک مرد ـ خورنده ی رویاها

نیازی ندارم همه چیز را در باره ی بمب ها بدانم

           گیریم          سرخوشانه این طور احساس کنم

   که بمب ها کرم بوده اند

آیا نباید شک کنم      به اینکه روزی آن ها هم پروانه می شوند

 اینجا جهنمی برای بمب ها برپاست

برای آن ها    اینجا      همه را اینجا می بینم

               که روی ترکش ها نشسته اند و آواز می خوانند

                                       ترانه های آلمانی

      و دو ترانه ی آمریکایی که هیچ وقت به پایان نمی رسند

  اما باز هم می خواهند آواز بخوانند

           مخصوصاً ترانه های روسی و چینی

و شاید ترانه های آمریکایی بی پایان دیگر

     بمب کوچک بیچاره ی من   که هرگز

یک ترانه ی اسکیمویی نمی خوانی          دوستت دارم

    می خواهم یک آبنبات چوبی را

در حلق ات فرو کنم

کلاه گیسی با رشته های طلایی روی سر تاس ات داری

         و می خواهی پایین و بالا بپری

با من وُ هانسل وُ گرتل

در یک سکانس هالیوودی

            وای بمب در همه ی چیزهای دوست داشتنی و خوب

اشتراک مشتاقانه ی مادی و معنوی

وای پری چهر برگزیده

                                            از سرزمین باشکوه درختان

وای پاره ی بهشت

                  که هم به کوه و هم به خاکریز   خورشید را به یک اندازه می بخشی

                    من ایستاده ام          پشت در راهروی زنبق های خیالی ات

                 من برای ات رزهای باغ فردوس و مُشک های آرکادیا را می آورم

                               آرایش های مشهور حوریان بهشتی

به من خوشامد بگو            از این در باز شده ات نترسانم

             از خاطره ی خاکستری اشباح یخ زده ات

از جاکش های آب و هوای بی کران ات

                                                      از  ذوب زمینی بی رحم شان

      اوپنهایمر نشسته است

جایی در میان پاکت تیره ی روشنایی

           فِرمی خشکیده است در موزامبیک مرگ

انیشتین    دهان افسانه ایش

              تاج گلی که بر آن پوزبند بسته شده در ماه ـ سر سنگین قلاب ماهیگیری

              من را در بمب رها کن تا برخیزم از این حاملگی ـ کنج خیانت

         بدون ترس از جارو کردن ملت ها     از روی زمین

                وای بمب   من دوستت دارم

می خواهم صدای انفجارت را ببوسم           فریادت را ببلعم

تو یک ظفرنامه ای     اوج جیغغغغ کشیدن و لذت

       کلاه غنایی آقای تندر

        وای پژواک زانوان ورم کرده ات

بووم بووم بووم بووم

آسمان ها شما هم بووم خورشیدها شما هم بووم

بووم بووم ماه ها ستاره ها شما هم بووم

         شب ها شما هم بووم شما روزها شما هم بووم

دریاچه ها  اقیانوس ها شما هم     بینگ  بنگ

باراکودا بووم یوزپلنگ آمریکایی هم بووم

اوبانگی بووم اورانگوتان

                بینگ بنگ بونگ زنبورعسل  خرس  بابون  بووم

شما بنگ شما بونگ شما هم بینگ

دُم       پر         بال

                  بله   بله    درست در وسط قلب های مان یک بمب سقوط می کند

گل ها با لذت به هوا می پرند و ریشه های شان خود را آزاد می کنند

           دشت ها با غرور روی هاللویاهای باد زانو می زنند

  بمب های صورتی شکوفه می دهند و بمب های گوزن شمالی گوش های خود را راست می کنند

                یک بمب   روزی پر از ترس و نگاه نجیبانه یک پرنده

                    باز هم کافی نیست تا بگوییم بمبی سقوط کند

                       یا حتا شعله های خشم الهی زبانه بکشند

               بدانید که زمین به شمایل مریم مقدس در می آید    بمب

               تا اینکه در قلب های بشر بمب های بیشتری نطفه ببندد

           بمب های دیکتاتورانه در پوست های خز زیبا پنهان شده اند

            و روی امپراتوری های عبوس زمین دراز خواهند کشید

          خشمگین با سبیل هایی از طلا